شهادت امام جواد علیه‌السلام
و جنس درد تو از جنس روضۀ حسن ست غریب خانۀ خود! غربت تو در وطن ست چگونه و به چه قـیدی؟ چه نـام باید داد؟ به ام فضل و به جعده اگر رباب زن ست زبان به شکوه گشوده ست زهر و می داند که این دو روح و دو تن نیست، بلکه یک بدن ست همیشه خون جگر نقش بسته بر دل تشت چنان که زینت هر باغ، سبزی چمن ست اگـر چه با حـسـن افـتـاده روی درد دلت ولی حسین هم این بین با تو هم سخن ست گریـز روضه اگر ناگـزیر از غـم اوست حـدیث اشـک و غـم دیـدۀ اباالحـسن ست شـدنـد بـر تـن تـو سـایـبـان کــبــوتــرهـا هـنوز روی زمین، آفـتـاب، بی کـفـن ست |